Dans op het ritme van je leven
Dans op het ritme van je leven
De rand van het Apeldoornse bos vormt tegenwoordig haar veilige haven. En net zoals de bloemen in die eindeloze achtertuin van het bos, floreert ze zelf ook. Want Tanja is vandaag precies waar ze wil zijn.
Vandaag helpt ze organisaties patronen doorbreken vanuit een systemisch perspectief mét emotie. Is ze senior trainer en coach. En heeft ze maandelijks een oma-dag met haar twee kleinkinderen.
Daar ging wel wat aan vooraf
Want je werd vrij snel in het diepe gegooid. Vertel, Tanja. “Als jong meisje wilde ik al maatschappelijk werker worden, om mensen te ondersteunen die dreigden buiten de boot te vallen. Ik zag veel om me heen wat ik niet rechtvaardig vond. Op mijn 17e woonde ik nog thuis in Kerkrade, maar ik had een relatie met een kunstenaar uit Utrecht. Ik werd zwanger – en was dolgelukkig. Niet alleen door de zwangerschap, maar ook omdat ik nu mijn eigen thuis kon gaan creëren.” Thuis in Kerkrade was het namelijk iets minder leuk. En Tanja zag haar uitweg.
“Ik voelde me als kind niet gezien voor wie ik was. In ons gezin moest je niet piepen, of emotioneel doen. Ik voelde me niet thuis in mijn eigen huis, en wilde heel graag mijn eigen ding doen. Dus daar ging ik: als 17-jarig meisje – en zwanger – verhuizen naar Utrecht. Nadat ik was gesetteld met mijn vriend, kon ik me richten op mijn examens, want ik zat nog op de havo. Op 25 mei had ik mijn laatste examen, en op 26 mei beviel ik van een dochtertje.”
Wat nu?
Het moederschapsjasje en het gezinsleven pasten, maar Tanja wilde meer dan alleen moeder en vrouw van zijn. “In een héél ver verleden ben ik Russisch gaan studeren, maar dat werd hem niet. Ik besloot langs te gaan bij de bibliotheek in de buurt, om te kijken of er nog leuke folders lagen. Ik zag een folder over een deeltijdopleiding maatschappelijk werk, rende naar huis, en zei tegen mijn inmiddels-man: ik ga naar school!” En dat deed ze. Binnen 4 jaar rondde Tanja de opleiding af, kreeg ze haar tweede kindje, én rolde het grote-mensen-leven in. Na een aantal jaar in het maatschappelijk werk, belandde ze in de corporatiewereld. “Ik ging aan de slag als woonconsulent. Na een tijdje werd ik gevraagd of ik leidinggevende wilde worden. Dat wilde ik, maar wel onder de juiste begeleiding en coaching. Omdat ik dat niet kreeg, ben ik weer gaan solliciteren, en werd ik teamleider bij een andere organisatie.”
Een nieuw avonduur
Niemand voorspelt het ritme van het leven. Zo werd Tanja's huwelijk een co-ouderschap. Een nieuwe liefde kwam voorbij en ging, maar het werk en een maatschappelijke bijdrage leveren hadden áltijd een prominente plek in het leven van Tanja. Ze werd manager bij woningcorporaties en vrijwilliger voor vluchtelingenwerk. Rondreizen en nieuwe plekken bezoeken werden een aangename break. En zo ging het leven door.
In 2021 voelde Tanja dat het tijd werd voor iets nieuws. Dus startte ze met een traject naast haar baan: bezield vrouwelijk leiderschap met systemisch perspectief. Hoe meer ze zich verdiepte in het systeem, hoe meer ze ontdekte over onderliggende patronen. Tot ze er zelf tegenaan liep. “Twee jaar geleden zat ik in een hele moeilijke periode. Ik voelde me niet op mijn plek in mijn werk, en moest me in allerlei bochten wringen om het ‘goed’ te doen. Ik voelde me letterlijk en figuurlijk verloren. Dus belde ik mijn coach op van het vrouwelijk leiderschapstraject. Na een diepgaande oefening kon ik weer voelen. En wist ik wat ik moest doen: mijn baan opzeggen.” Intuïtie spreekt boekdelen. Tanja dook in die bladzijdes, en kwam aan bij haar volgende hoofdstuk: het ondernemerschap.
Tijd om op te vallen
“Terwijl ik nog zoekende was in hoe ik mezelf wilde profileren als ondernemer, kwam Marija bij me op de lijn. Ze bood me een emotionele intelligentie assessment aan – en toen werd alles duidelijk. Zo duidelijk, dat ik onderdeel werd van het fijne team van O&O.” En blij dat we met je zijn Tanja! Vertel, wat voor opvallends komt eraan? “Ik zit nu midden in mijn opleiding tot EI-assessor. Dat betekent dat ik straks individuele EI-coaching ga doen. Ook geef ik verschillende trainingen, en help ik maatschappelijke organisaties hun patronen doorbreken. Ik breng hun systeem weer in evenwicht. Zo lever ik míj́n bijdrage aan een mooiere wereld. Ik kan bijna niet geloven dat dit mijn leven is!” Als kind wilde ze het al. Anderen helpen, een stem geven. Haar grote held was altijd Robin Hood – nu is zij het zelf.
Je hart weet alles
Onbewust was ze er altijd al mee bezig: haar hart volgen. “Ik kreeg mijn kinderen vanuit mijn hart, kocht mijn huidige huis vanuit mijn hart. Zegde mijn baan op. Alles vanuit gevoel. Dat neemt niet weg dat keuzes maken soms gewoon verrekte lastig is. Want vaak zijn we als mensen wandelende hoofden, die naar logica en verstand kijken."
Het voelen lijkt de grootste vijand van je hoofd en de meest gepassioneerde minnaar van je hart. Maar het voelen brengt je altijd thuis. Daar zit meteen één van de grootste levenslessen van Tanja: loslaten. “Laat bij de ander wat van hem is. Ik ben snel geneigd om me toch druk te maken om dingen die ik niet kan controleren. Vermoeiend. Een zin die mijn altijd helpt is: ik vul geen gaten, maar neem wel ruimte in. Daarom probeer ik me te focussen op wat ík belangrijk vind, en door dat te doen merk ik dat andere dingen ook meer gaan stromen.”
The time is now
En als Tanja niet werkt? Dan maakt ze de ballroom dansvloer onveilig met haar huidige vriend. Loopt ze hard, en bezoekt het theater. Neemt ze de tijd om te journalen en te reflecteren. Want het leven moet nú geleefd worden. Hoe hard de wind ook zal staan, Tanja zal altijd blijven dansen op het ritme van dat leven. “Het is de werkelijkheid die heelt, en niet je dromen en verlangens. Verlies jezelf niet in het oneindige wat-als. Maar geniet. Voel. En leef!"