Druk. Je collega Peter loopt altijd over het werk. Regelmatig klaagt hij zelfs bij je over alle werkzaamheden die hij nog te doen heeft. Aan de andere kant zie ja dat hij telkens klussen naar zich toe blijft trekken. Je wil met hem in gesprek, want je begint je hier nu echt aan te ergeren. Jouw insteek? Dit gedrag veranderen, want zo kan het niet meer. Door je irritatie blijf je onbewust steken in de inhoud, en mis je waar het eigenlijk om draait.

Waarom laten we niet los?

Vaak zitten we vast in patronen. Gesprekspatronen, die duidelijk niet tot resultaat leiden. Soms denken we dat als we de ander laten bepalen wat een goede oplossing is, deze oplossing hoe dan ook verkeerd is. Dus willen we sturen. Eindeloos en koste wat het kost. We vormen oordelen en raken compleet verwijderd van emotie. Terwijl dat juist de kernbehoefte is. Want we willen dat de ánder iets gaat doen, en toch zijn we meestal met onszelf bezig. Hoe kunnen we die daadkracht dan combineren met strategische emotie? Hoe gaan we van losse, lege woorden naar een emotioneel relevant gesprek?

Motiverende gespreksvoering door emotionele intelligentie

Zeker in werksferen zijn dergelijke situaties voor veel mensen lastig. Want wanneer jij door de spreekwoordelijke tunnel je visie alleen op jezelf hebt gericht, voelt de ander zich niet gezien. Het is makkelijker om te proberen zélf alles onder controle te houden. Soms lijkt dit zelfs sneller te werken. Maar als je een probleem alleen inhoudelijk probeert op te lossen en je oplossing doordrukt, komt diezelfde problematiek – vroeg of laat – net zo hard weer naar boven. Het eigen oordeel en het door jou vooraf gesteld doel zorgen dat jij een gesprek kleurt, en een bepaalde richting op stuurt. Omdat de ander deze sturing én kleur ervaart zal hij zich minder snel openstellen. Zo kom je nooit écht te weten wat er aan de andere kant speelt.

De kunst is om te signaleren wanneer je ergens een oordeel over hebt. Om patronen in je eigen gedrag te zien, en deze met impact te veranderen. Te levelen met je gesprekspartner, en te motiveren in plaats van te wijzen. Hoe je dat doet? Door je te verdiepen in je eigen emoties. Want pas dan kun je voelbaar wederzijds begrip creëren. De emotie van een ander zien en erkennen – zonder dat je blijft steken op de inhoud.

Emoties als leidraad

Wanneer je praat vanuit oordeel is het gesprek meteen gekleurd. Zo mis je bijvoorbeeld dat de bovengenoemde Jan net zijn vrouw is verloren en het financieel erg moeilijk heeft. Hij voelt zich onbegrepen. Of dat Peter een pleaser is, lastig zijn grenzen aangeeft, en daardoor nu dreigt uit te vallen. Hij voel zich ongehoord. Door je te verdiepen in je eigen emotionele intelligentie ben je in staat om onderscheid te maken tussen ratio en emotie. Je schakelt je oordelen uit, en ziet de ander in een nieuw perspectief. Eentje waarin onderliggende emoties boven tafel komen, wederzijds begrip de boventoon voert en de complexiteit van het werkleven plaatsmaakt voor luisteren en voelen. In plaats van eigenbelang zet je motiverende gespreksvoering in, en bereik je impactvolle veranderingen.