“Ik kan niet de wereld veranderen, maar wél mijn eigen omgeving”
“Ik kan niet de wereld veranderen, maar wél mijn eigen omgeving”
Mensen zijn fascinerend. Stuk voor stuk. Dat is wat Malu vindt en wat haar drijft. Nadat ze als jong meisje niet helemaal in de kunstjes van de jeugdcircus paste, werd ze trainer én acteur.
En dat niet alleen; ze is één van de diepe wortels van Opstaan & Opvallen, vastberaden om de mens in al zijn glorie te leren kennen en vooral te verbinden. Ontmoet onze Malu.
Als je je emotie accepteert en de dingen die er zijn er gewoon laat zijn, word je veerkrachtig. En dan leef je in het hier en nu.
Van circus naar verbinding
Deze geboren en getogen Groninger noemt tegenwoordig Friesland haar thuis, en dat thuis deelt ze met haar vriend en twee kinderen. Jongleren laat ze liever aan de professionals over, want bij de jeugdcircus kwam ze erachter dat een leven vol kunstjes niet voor haar gemaakt was. “Daarom ging ik naar het theaterschool, en rolde vervolgens de acteursschool in. Eigenlijk wilde ik journalist worden, maar dat acteren ging me best goed af. Na de opleiding vond ik het lastig om mezelf als acteur te verkopen, dus ging ik als trainersacteur aan de slag. En dit doe ik nu al 15 jaar.” Ze wilde meer. Want acteren alleen was voor Malu niet genoeg. Haar honger naar verbinding en fascinatie voor de mens bracht haar 8 jaar geleden bij de trainersopleiding. “Tegenwoordig ben ik trainer en acteur, en ontdek ik iedere dag de prachtigste verhalen die achter mensen schuilgaan.”
Maar ze wilde nóg meer
“Een jaar of 5 geleden kwam ik via een collega in contact met de toppers van Opstaan & opvallen. Een groep mensen die nieuwe dingen wilde uitproberen en daar vol enthousiasme voor ging. Ik wist het wel: met deze mooie mensen wil ik samenwerken.” Zo werd Malu onderdeel van onze harde kern. En 15 jaar later heeft ze nog steeds plezier in wat ze doet. Hoe dan, Malu? “Het is werkelijk een cadeau om bij zoveel organisaties en culturen binnen te kijken als trainer én als acteur. At the end of the day zijn we allemaal mensen die tegen dingen aanlopen. In welk vak je ook zit. En ik heb het privilege om al deze bijzondere mensen te helpen goed voor zichzelf te zorgen en de verbinding met een ander te behouden.”
Want soms moet je de onderkant van de put raken
Om vervolgens weer boven te komen. “Dit gevoel heb ik nu ook met alles wat er gaande is in de wereld om ons heen. Mensen voelen zich angstig, maken daardoor gekke sprongen. Blijkbaar moet er iets kapot voordat het goed is. Voordat we weer in liefde verder kunnen.” De wereld kan ze niet veranderen, maar wél haar eigen omgeving. “Je moet dingen op je eigen schaal aanpakken. En waar ik wél voor kan zorgen is dat in mijn kring hier mooier wordt.” Daar zorgt Malu sinds een tijdje voor van heel dichtbij. “We hebben een B&B aan huis, en een week nadat de oorlog in Oekraïne uitbrak, hebben we een gezin opgevangen.”
Veerkracht
Geen extra paar schoenen voor zichzelf, maar wél een bos bloemen voor hun gastgezin. “Dat is waar deze mensen aan dachten op het moment dat ze vluchtten. Ze zijn zo ontzettend veerkrachtig, en dat is prachtig om te zien. Ze leven met de dag, en ze genieten ervan. Elke dag opnieuw leer ik van ze”, vertelt een opgewekte Malu. Maar hoe word je veerkrachtig? “Door je emotie te accepteren en er te laten zijn. De coronaperiode is daar een schitterend voorbeeld van. Vroeger – wanneer een dag school uitviel – was het direct chaos. Nu zaten we thuis te werken, met kinderen die maandenland niet naar school konden. Flexibiliteit was er niks bij. Er zit enorme veerkracht in de mens, en het ligt voor het grijpen. Als je maar luistert naar dat onderbuikgevoel.”
Benoem wat er is
“Ik geloof dat je alles terugkrijgt wat je geeft. Daarom begin ik altijd bij mezelf. En wat ik altijd doe, is benoemen wat er is.Zowel in mijn privéleven als in mijn trainingen. Want iedereen voelt het. Je hoeft je niet groot te houden, of je emotie te onderdrukken. Juist door dat diepste van jezelf te laten zien creëer je begrip. Iedereen heeft het erover: die diepere laag in communicatie. De emotie. Het stukje goud waarmee je de verbinding maakt. En als we dat stukje leren gebruiken en uitspreken, reiken we tot bergtoppen die we nooit dachten te kunnen beklimmen.”